From an other Indian point of view

This project was a very good learning experience for me, not only work wise, but more in terms of understanding the society I am leaving in and the present social problems.

In the last two weeks I got the chance to visit the some villages where MV Foundation is actually working with the children and also some school and the RBC camps where the students stay. I would like to mention about my experience on the last visit to the girls camp in Hyderabad.

It was the last day of our tour to visit the RBC camps and while returning back to the hotel, we decided to visit one more camp which is in Hyderabad before going back to the hotel.

The camp was located in the crowded part of the old city in an old school. We were told that majority of the girls here were working as domestic help in the cities. When we went there, they welcomed us and asked if would like to see a drama which they usually perform in villages and streets to promote actions against child labour.
In spite of not understanding the language, we were able to make out from the acting what the play was all about. The acting was fantastic and it was really an eye opener for us. Staying in India, I was not aware of these situations. I had heard about child labour and even seen, but after actually witnessing these incidents, I was able to get the real feal of the situation.

Apart from the work, we had a nice interaction among ourselves. It was great to interact with Mark and Geert. They were very enthusiastic to know about Indian culture and even try out different Indian food varieties.
We too got to know more about Netherlands from them, and would definitely like to visit it sometime in future.

Mrudul Godbole

An Indian point of view

We have been in Hyderabad almost two weeks, during these days we visited in six camps.

We also visited some villages. After visiting Bridge course camp we realized how much difficulties children are facing over there. They don’t have proper class room and clothes. Almost first week we spent to visiting all camps, some villages and we met some villagers. They told MV foundation is taking care of most of the children who belong from poor families. Second week onwards we started working on requirement gathering .I was responsible to collect all non functional requirement, Use Cases were taken care by Geert, DataModel had been taken care by Mark and Mrudul was responsible for Business Case. Everybody has completed his/her task on time. We have delivered all documents to MV foundation staff for final review and feedback. Today (24-03-2009) we had meeting with all MV foundation staff, they asked some questions regarding CMS. Mark answered all the questions.

Currently I am working in Logica, Chennai and Mrudul is working in Logica, Bangalore office. She has lot of skills apart from information gathering skill, like she is a very good team worker.

Something about Dutch colleagues Mark and Geert, both are very good team players. Both have very good analyzing skills. Apart from our work we have shared so many things related to India and Netherlands. I never have been to Netherlands. When I met Geert and Mark, I came to know how is the culture there.

I have been working in software development from last 2.8 years, so this kind of work was completely new for me. I learnt so many things from our team.

Finally I would like to say that we had really very good experience with MV foundation.

Final day

Laatste dag al weer in Hyderabad. Afgelopen vrijdag onze bevindingen gepresenteerd en maandag een eerste versie opgeleverd ter review. Het is allemaal kort dag. Liefst willen we het afhebben voordat we gaan: bij elkaar zitten werkt toch nog altijd het makkelijkst.

Het zijn intensieve dagen geweest. Oude antwoorden leidden tot nieuwe vragen, review van elkaars documenten gaf nieuwe inzichten. De samenwerking met de 2 Indiaase collega's gaat goed; hun beide achtergrond en ervaring is wel zeer verschillend en vraagt daardoor telkens wat afstemming.
Vanuit MV Foundation is de medewerking prima. Gelukkig snappen we inmiddels voldoende van Indiaase lichaamstaal om te begrijpen dat Nederlandse 'nee'-schudden hier instemming betekent. Wel zo handig :-)
Hopelijk komt het nieuwe Child Monitoring System snel beschikbaar, dan kan MVF de papieren administratie verminderen en daardoor meer tijd besteden aan het echter werk. Afgelopen periode heeft wel duidelijk gemaakty dat ze nu veel tijd kwijt met registreren, optellen en overtikken; en dan nog is de kwaliteit onzeker.
Nog een paar uurtjes...

Caste - Fathers name - Upper Primary School - Gram Panchayat

Vrijdag alweer. Afgelopen dagen zo veel mogelijk uitgewerkt. Nieuwe vragen komen op, mooie oplossingen komen naar voren. Maandag en dinsdag werden we nogal gehinderd door gebrek aan elektriciteit. De batterij van een laptop raakt uiteindelijk leeg, de ventilator werkt dan ook niet en op een gegeven moment wordt het donker. Naar een andere plek gaan waar wel elektriciteit is, is ook niet handig: We hebben genoeg vragen aan de medewerkers van MV Foundation. Ze zijn erg gedreven, komen snel met antwoorden en hebben goede ideeën over waar ze naar toe willen.
De woensdag en daarna was er wel gewoon elektriciteit, dus ging het wat soepeler. Verdere beschijving van de werkomstandigheden: werktijden van 10:30 tot 20:30, lunchpauze een uur, 2x daags een thee ronde (zoet met melk), temperaturen tussen de 35 - 40 graden, met z'n allen aan een tafel.

In 2,5 weekjes 'even' een informatie-analyse doen is ambiteus. Even een team vormen met twee Indiaase collega's, even het Indiaase schoolsysteem snappen (met PS, UPS, HS), de bestuurlijke structuur (met zoiets als Gram Panchayats), rekening houden met ontbreken van geboortedata, naamgeving van mensen (in deze regio 'name' en 'fathersname', maar dat is in andere regio's anders) en ook een uitdaging: daarnaast moet hetzelfde nieuwe bedrijfsproces ook handmatig gedaan kunnen worden en toch hetzelfde rapporteren. Daarnaast nog wat taalproblemen, maar verder niets bezonders :-) We kunnen gelukkig ook verder bouwen op de kennis van het vorige project wat via Bloom door collega's hier is uitgevoerd. Het Management Informatie Systeem wat dat heeft opgeleverd, wordt op verschillende plaatsen gebruikt. Op andere plekken willen ze ook wel, maar ze schijnen in die mandal offices nog geen elektriciteit te hebben...

Veldonderzoek

De laatste dagen hebben we ons bezig gehouden met het verder verzamelen van de requirements. Hiervoor hebben we op vrijdag 2 Bridge Camps bezocht van MV Foundation en 1 highschool. Ook hier kwamen we weer tal van enthousiaste kinderen tegen die maar al te graag op de foto wilden; zodra we de camera te voorschijn haalden verdrongen ze zich om maar op de foto te kunnen, of om handjes te geven en te vragen naar onze naam. Binnen de kortste tijd waren ook al onze zorgvuldig gerantsoeneerde Logica pennen en snoepjes op; we konden het gewoon niet over ons hart verkrijgen om er maar een paar uit te delen en de rest niets te geven.
Indrukwekkend was het verhaal van een meisje genaamd Kiran; ze vertelde hoe haar vader haar moeder had vermoord, ze hulp zocht bij een oom welke haar mishandelde en op straat belandde. Uiteindelijk kwam ze terecht in een bridge Camp van MV Foundation en is ze nu bezig met afstuderen. Ook vertelde een ander meisje ons hoe ze in een steengroeve stenen klein moest hakken tot gruis, tot MV Foundation haar daar weghaalde.

Zaterdag hebben we een veldonderzoek uitgevoerd op een mandel (regio) kantoor van MV Foundation. Hier hadden we al naar uitgekeken omdat we nu de kans hadden om de daadwerkelijke gebruikers te kunnen spreken en ook om te zien hoe ze met het eerder door Logica gebouwde MIS systeem omgaan. Het was goed om te zien dat er intensief wordt gewerkt met het MIS systeem, en dat er grote belangstelling was naar onze komst. Groot voordeel was dat onze collega's uit Chennai en Bangalore zeer gericht vragen konden stellen in het Hindi aan de gebruikers welke geen Engels konden spreken. Grappig detail was dat de pc's er werken op grote autoaccu's; omdat de stroom in India nog zeer geregeld uitvalt. Op de terugreis van deze zeer vermoeiende, maar leerzame dag, besloten we om ook nog een Bridge Camp in Hyderabad te bezoeken; hetgeen een goede zet was: zodra we daar waren leefden we weer helemaal op!

Zondag hebben we gebruikt om de stad verder te verkennen en om de zon onder zien te gaan in de smog van Hyderabad vanaf de witmarmeren Birla tempel. Morgen gaan we dan eindelijk starten om alle opgedane kennis om te gaan zetten in de eerste bouwstenen van het Functioneel Ontwerp.

Een schooltje in India

Vandaag hebben we touwtje gesprongen. Tja, als zo’n 60 meisjes rond je staan en aandringen, kun je moeilijk “Nee” zeggen.

Het was een bijzondere dag. Na een reis van zo’n 6 – 7 uur vanuit Hyderabad, waarbij de wegen smaller en slechter werden, kwamen we aan bij het Residential Bridge Camp Yemmiganur, dat door MV Foundation is opgericht en wordt onderhouden.
Bhaskar van de MV Foundation begeleide ons naar dit met behulp van Logica opgerichte ‘bridge camp’.
In een bridge camp worden kinderen, in dit geval alleen meisjes, voorbereid op het reguliere onderwijs. In een half of heel jaar moeten ze de schade inhalen zodat ze weer kunnen instromen in het reguliere onderwijs. Die extra voorbereiding hebben ze nodig omdat ze eerder school verlieten (‘drop-outs’) of nooit naar school gingen. En niet naar school betekent eigenlijk altijd: kinderarbeid: Werken op het land, het vee hoeden, dagloner, stenen klein hakken in de groeve of – veel in deze streek – met de hand 1 voor 1 katoenzaadjes bevruchten.
Vaak moeten de ouders overgehaald worden om hun kind (weer) naar school te sturen. Vooral de ‘mind-set’ moet veranderen: zelf zijn de ouders ook niet naar school geweest; wie moet er dan de klusjes doen of hoe moeten die extra schoolkosten dan betaald worden.
En als de ouders eenmaal overgehaald zijn, dan zijn er nog de reguliere, overheids, scholen die het regelmatig moeilijk maken: te weinig leerkrachten, lijfstraffen, wegsturen ‘omdat ze toch maar armen zijn’ of van die dingetjes als tussen de middag naar huis sturen voor lunch, zodat de kans groter is dat ze vervolgens thuis blijven.

De kinderen wonen ook in de bridge camps, omdat ze vaak van wat verder weg komen, maar vooral om ze uit hun omgeving halen en ze een ander leven bij te brengen, zonder kinderarbeid.
Ja, het was een bijzondere dag, daar aan de rand van een dorpje ergens in India; op een stoffig pleintje van een bridge camp vol spellende kinderen.

Eerste indrukken

Inmiddels zijn we nu 2 dagen in India. Zondagmiddag zijn we samen met onze 2 collega's uit Bangalore & Chennai op pad geweest. Wat een indrukken, het verkeer is al een belevenis op zichzelf. Overal mensen, kraampjes, riksja's, bussen en vooral veel getoeter. We hebben een aantal bezienswaardigheden bezocht waaronder de Charminar (oude stadspoort), de Mecca Masjid en afgesloten met een lichtshow in het oude fort Golconda.

De eerste werkdag zit er inmiddels op. Vandaag zijn we bij MV Foundation op bezoek geweest waar we kennis hebben gemaakt en zijn gestart met het verzamelen van de eerste requirements. We zijn goed ontvangen en kregen alle tijd om vragen te stellen. Het is prettig dat we samen zijn met 2 Indiase collega's, omdat er toch een groot verschil is tussen Indaas-Engels en Nederlands-Engels.

Morgen vertrekken we naar de Logica Bridge Camps, een autorit van ongeveer 250 kilometer. Dat kost hier ongeveer een gehele dag. Tijdens de rit en het verblijf zullen we de resultaten van vandaag zo veel mogelijk uit proberen te werken. Woensdag zullen we de kinderen ontmoeten en de mogelijkheid hebben om te zien hoe alles er aan toe gaat.
Bericht wordt vervolgt!

Klaar voor de start

Op zaterdag 7 maart vertrekken wij, Mark Artz en Geert Mouwen, vanuit Nederland naar Hyderabad (India). Op zondag 8 maart sluiten collega’s Mrudul Godbole en Kishan Kumar van ons kantoor in Bangalore zich bij ons aan. In het kader van ons Maatschappelijk betrokkenheidsprogramma gaan we werken aan een opdracht voor MV Foundation. MV Foundation is een stichting die strijdt tegen kinderarbeid. Sinds hun oprichting in 1991 heeft ze al 550.000 kinderen uit arbeid gehaald en naar school gebracht. De samenwerking in dit project is voortgekomen uit ons partnerschap met Hivos. In de komende 2,5 week gaan we een vooronderzoek doen naar het monitoringsproces van MV Foundation om aan de hand daarvan de requirements op te stellen die benodigd zijn om later in het jaar een monitoringssysteem te bouwen.

Inmiddels zijn alle voorbereidingen getroffen: cultuurtraining, visa, hotel, tickets, vaccinaties, overdracht en natuurlijk ontzettend veel zin! Maar hoe goed de voorbereidingen ook zijn: het blijft natuurlijk spannend wat we daar aan zullen treffen en hoe de periode gaat verlopen! Nog 2 nachtjes slapen, 7500km vliegen, hotel opzoeken, bijkomen, en maandag gaat het dan ècht beginnen!

India, here we come!

Zaterdag

Vanmorgen om 1 uur was ik klaar met pakken en het maken van backups. Helaas hapert de 8 Gigabyte stick die ik van Adept heb gekregen. Dat moet ik dan maar na het slapen overdoen. Wordt vervolgens nog even gebeld door een taxi driver die nog steeds niet betaald is door het hotel voor het terugbrengen van Stefan naar het vliegveld twee weken geleden. Afgesproken dat als hij morgen om 8 uur bij mijn hotel staat en een ontvangstbewijs kan geven, dat ik dan de openstaande rekening zal betalen. Ook Peter, de taxi driver die mij en Stefan vrijwel elke ochtend heeft opgehaald bij het hotel, zal er om 8 uur zijn. Toch maar vroeg opgestaan en om 6 uur opnieuw bezig met het maken van een backup. Gelukkig gaat het nu wel goed. Rustig van mijn laatste ontbijt genoten, rekeningen betaald en met Peter naar kantoor gereden. Rond 11 uur druppelen wat andere medewerkers van Adept binnen en belt Joseph met de mededeling dat hij zich niet lekker voelt en pas rond 12 uur op kantoor zal zijn. Om 1 uur verschijnt Joseph op kantoor. Ik besluit aansluitend maar te gaan lunchen en samen halen we iets bij de plaatselijke Burger King. Joseph betaalt onze lunch. Om half 3 bespreek ik het JUnit testen en we nemen de source code van Joseph door. Dat maakt mij niet erg blij. Joseph lijkt bepaalde Afrikaanse tradities hardnekkig in stand te houden waar ik al eerder moeite mee had. Wederom tijd voor een pittig gesprek. Ik maak vervolgens een document aan waarin ik alles wat we het afgelopen uur hebben besproken nogmaals op papier zet. Om half 7 pikt Khadija me op bij het kantoor. Khadija vraagt aan Joseph of hij ook zin heeft om een hapje te gaan eten. Hij wil liever naar huis. Tijdens het eten bespreek ik de dag met Khadija. Ze herkent veel van wat ik zeg en verzekert me dat het allemaal wat tijd nodig heeft, maar het gaat goed komen. Ik geloof haar. Mijn, vingertje, Europese kijk op werken is ook niet ideaal. Na het eten zet Khadija me in een taxi die me naar het vliegveld brengt. Ik ben vroeg op het vliegveld en probeer de tijd te doden. De terugreis verloopt voorspoedig en zondagochtend om 10 uur word ik hartelijk verwelkomd door mijn zo betrokken achterban.
Groetjes van Rene.