Hyderabad Bridge school

Vrijdag 30 mei 2008

Omdat wij zo enthousiast waren over onze bezoeken aan de Bridge Camp Schools vroeg de MV Foundation of wij nog naar een meisjes Bridge Camp School wilden gaan in Hyderabad zelf.
Deze is afgelopen januari geopend en wordt gesponsord door Broadridge (ook een IT company) uit de VS. Maar natuurlijk wilden wij dat, graag zelfs! Je kon duidelijk merken dat er in deze school veel meer geld gepompt is dan in de andere Bridge Camp Schools. De meisjes lopen in uniform en het ziet er allemaal veel verzorgder uit. Het enthousiasme van de kinderen was ook hier weer groot en nieuwsgierig werden we begluurd.
Tot onze verrassing werden we voorgesteld aan Kiran. Kiran is inmiddels 19 jaar en toen zij 8 jaar was heeft zij zelf op de Bridge Camp School in Alur, (Mandal Chevella) gezeten. Nu tijdens haar vakantie gaat ze altijd naar één van de Bridge Camp Schools toe om zelf les te geven en haar verhaal te vertellen aan de kinderen. De mensen van MVF beschouwt ze als haar familie en gaat ook regelmatig een weekendje bij ze logeren.
En toen begon ze haar levensverhaal te vertellen:

Kiran was 5 jaar oud toen ze zag hoe haar moeder door haar vader werd vermoord en vervolgens in stukjes gehakt in een zak werd gestopt. Haar vader voelde dat hij dit moest doen omdat hij een relatie had met een andere vrouw. Haar moeder was 4 dagen daarvoor bevallen van haar broertje. Vervolgens werd ze door haar vader verkocht aan een circus in Delhi waar ze moest koorddansen. Omdat ze hier vreselijk werd behandeld besloot ze te vluchten en de hulp in te schakelen van haar oom. Die had vond hij zelf een goede oplossing en hij verkocht haar aan een familie waar ze als huishoudelijk hulp moest werken. Ook hier waren de omstandigheden vreselijk. Ze werd lichamelijk mishandeld en kreeg ze niet betaald voor de gedane arbeid. Zo klein als ze was heeft ze de politie ingeschakeld maar die vertelde haar dat ze niets voor haar konden doen. Er zat niets anders op voor haar dan opnieuw te vluchten een en een leven op straat tegemoet gaan. Dit heeft ze “volgehouden” totdat ze het op een dag echt niet meer zag zitten en besloot dat er een eind aan de misère moest komen en zichzelf van het leven te beroven.
Uiteindelijk heeft de MV Foundation haar van de straat gehaald en haar naar de Bridge Camp School in Alur gebracht.
Kiran heeft nog 2 jaar te gaan op school en daarna gaat ze nog 2 jaar haar Bachelor doen. Dit alles, studiekosten, huisvesting, voedsel etc. wordt allemaal door de MV foundation betaald.
Kiran heeft tijdens haar studie met een aantal vriendinnen een eigen stichting opgericht die straatkinderen helpt. Zij is vastbesloten als ze klaar is met haar studie zich volledig te storten op de straatkinderen.
Wat ons enorm trof was haar uitspraak dat ze een hekel heeft aan het woord sympathie. Want, zegt ze, daar schiet ik niets mee op. Ik zal het zelf moeten doen met behulp van MVF en laat mij een voorbeeld zijn voor de kinderen die op de Bridge Camps zitten. Ze kunnen zien dat het wel degelijk mogelijk is om uit de misere omhoog te klimmen.
Dat Kiran een powergirl is leidt geen twijfel. Ze heeft vorig jaar met de president van India om de tafel gezeten en hem uitgehoord wat hij denkt te gaan doen om de kinderarbeid tegen te gaan in haar land en hoe de staatsbegroting eruit ziet t.a.z. van straatkinderen.

Wij kunnen met nog zoveel mensen van Logica hier constateren hoe het eigenlijk zou moeten zijn maar er is er voor ons maar 1 die dat werkelijk kan en dat is Kiran, onze held!

Onze tijd zit erop in Hyderabad en verlaten met pijn in ons hart de MV Foundation.

Hartelijke groet,

Mimi en Jeroen