Gisteren 27 mei was het dan zover. De dag van de cursus.
Het kantoor gaat normaal pas om 9.30 open maar omdat we nog allerlei computers etc. naar externe cursuslocatie moesten verslepen hadden we met betrokkenen om 9.00 uur afgesproken. En toen stonden we tot 09.50 uur voor een gesloten kantoor. Want de kantoorclerk die de sleutel heeft had er kennelijk geen belang bij om het kantoor voor ons eerder te openen. Je kunt je daar natuurlijk vreselijk over opwinden maar dat maakt het werken hier juist ook spannend en onvoorspelbaar. Ieder z’n eigen cultuur toch?
Toen we eindelijk met een vertraging van meer dan een uur op de cursuslocatie aankwamen stonden de 23 cursisten al keurig te wachten op de gang.(De cursisten zijn de mensen van de regiokantoren in het districht Andhra Pradesh die zich met het invoeren van de gegevens bezig houden). Doordat de meesten geen Engels spraken hadden we de technische man van de foundation meegevraagd als tolk en hij spreekt goed Engels. Het ochtendgedeelte hebben we besteed aan de uitleg en oefeningen van het MIS systeem. Er kwam gelukkig ook veel discussie op gang en vragen waaraan je kon merken dat ze zeer geïnteresseerd waren om de stof onder de knie te krijgen. Af en toe verliep het wat chaotisch door de taalbarrière en computers die op hol sloegen. Daarna tijd voor de lunch! Dit gaat er bij Indiërs anders aan toe dan onze broodjes kaas met karnemelk. Beneden in het gebouw bevond zich een zelfbediening “restaurant” waarbij je je rijst en curries op een metalen plaat schept. Maar eerst je handen wassen want er is geen bestek dus je eet met je (rechter) hand. Daarna moet je zelf je bord afwassen (afspoelen onder koud water) en dan kan de volgende persoon er weer van eten. De lunch die overigens erg lekker was hebben Jeroen en ik genuttigd onder het toeziend oog van zowat iedereen die in het restaurant aanwezig was.
Het middaggedeelte hebben we besteed aan de uitleg van Pivottabellen en een overview van het dagprogramma. Als afsluiting hadden we voor iedereen een certificaatje geregeld en daar waren ze heel trots op. Eigenlijk hadden we twee cursusdagen in gedachte maar aangezien de foundation de cursuslocatie moest huren (45€ per dag) werd besloten dat het in 1 dag moest. Dit hebben we opgelost door te melden dat cursisten die nog behoefte hebben aan extra informatie de komende drie dagen van harte welkom zijn op het kantoor van MV.
Dag, dag,
Jeroen en Mimi
Het kantoor gaat normaal pas om 9.30 open maar omdat we nog allerlei computers etc. naar externe cursuslocatie moesten verslepen hadden we met betrokkenen om 9.00 uur afgesproken. En toen stonden we tot 09.50 uur voor een gesloten kantoor. Want de kantoorclerk die de sleutel heeft had er kennelijk geen belang bij om het kantoor voor ons eerder te openen. Je kunt je daar natuurlijk vreselijk over opwinden maar dat maakt het werken hier juist ook spannend en onvoorspelbaar. Ieder z’n eigen cultuur toch?
Toen we eindelijk met een vertraging van meer dan een uur op de cursuslocatie aankwamen stonden de 23 cursisten al keurig te wachten op de gang.(De cursisten zijn de mensen van de regiokantoren in het districht Andhra Pradesh die zich met het invoeren van de gegevens bezig houden). Doordat de meesten geen Engels spraken hadden we de technische man van de foundation meegevraagd als tolk en hij spreekt goed Engels. Het ochtendgedeelte hebben we besteed aan de uitleg en oefeningen van het MIS systeem. Er kwam gelukkig ook veel discussie op gang en vragen waaraan je kon merken dat ze zeer geïnteresseerd waren om de stof onder de knie te krijgen. Af en toe verliep het wat chaotisch door de taalbarrière en computers die op hol sloegen. Daarna tijd voor de lunch! Dit gaat er bij Indiërs anders aan toe dan onze broodjes kaas met karnemelk. Beneden in het gebouw bevond zich een zelfbediening “restaurant” waarbij je je rijst en curries op een metalen plaat schept. Maar eerst je handen wassen want er is geen bestek dus je eet met je (rechter) hand. Daarna moet je zelf je bord afwassen (afspoelen onder koud water) en dan kan de volgende persoon er weer van eten. De lunch die overigens erg lekker was hebben Jeroen en ik genuttigd onder het toeziend oog van zowat iedereen die in het restaurant aanwezig was.
Het middaggedeelte hebben we besteed aan de uitleg van Pivottabellen en een overview van het dagprogramma. Als afsluiting hadden we voor iedereen een certificaatje geregeld en daar waren ze heel trots op. Eigenlijk hadden we twee cursusdagen in gedachte maar aangezien de foundation de cursuslocatie moest huren (45€ per dag) werd besloten dat het in 1 dag moest. Dit hebben we opgelost door te melden dat cursisten die nog behoefte hebben aan extra informatie de komende drie dagen van harte welkom zijn op het kantoor van MV.
Dag, dag,
Jeroen en Mimi
1 opmerking:
Nog 1 dagje!! En zit het er al weer op voor jullie! Super dat certificaat! Ben beretrots op jullie beidjes!!
Succes morgen en goede reis terug!
Liefs, Alette
Een reactie posten