Vrijdag 11 juli

S’ Avonds heeft Space een diner voor ons geregeld. We rijden hiervoor naar Kovalum, een toeristische badplaats op 20 kilometer van Trivandrum en komen hier rond 17.30 aan.


Vanwege het seizoen is het niet echt druk, maar we krijgen een goede indruk van het toeristische Kerala. Een mooi zandstrand, hier en daar rotspartijen in de zee die uitnodigen tot het wachten op de zonsondergang, winkeltjes en
hotelletjes en uiteraard SEAFOOD!!


De avond wordt een succes. Gezellig, heerlijk eten (met name de enorme vis die we met zijn allen delen smaakt geweldig), bier, goede gesprekken. We beseffen allemaal dat het onze laatste gezamenlijke bijeenkomst is en iedereen probeert er nog uit te halen wat er in zit.

Cultuur aspect: sommige van de dames zijn niet meegekomen; s’ avonds op stap is niet gepast.


Om 9.00 uur rijden we weer terug naar het hotel.
Het hotel viert feestelijk de opening van een nieuw restaurant. Als we hier binnenlopen worden we hartelijk begroet, hoewel we ons duizendmaal verontschuldigen dat we al gegeten hebben en alleen iets willen drinken. Inmiddels zijn alle gasten al weer verdwenen (hoewel tot 23.00 open). Gevolg is dat wij (weer) alle aandacht krijgen. Dit betekent: 5 obers die om de beurt komen vragen of we nog iets willen consumeren, de muziekgroep die speciaal voor ons met volle overtuiging begint te spelen en de overdeelde aandacht van de hotel manager die af en toe komt kijken hoe het met deze 1e openingsavond van het restaurant staat.

Het meisje van de room-cleaning is gepromoveerd tot hostess. Ze ziet er prachtig uit, uiteraard complimenteren we haar. Ze begint echt te glimmen van trots met een verschrikkelijk mooie lach. Over lange werktijden gesproken: ze is gestart om 08.00 en moet tot 23.00 werken..... Helaas mag ze nauwelijks een praatje maken (dat hoort nou eenmaal niet). Niet dat wij ons daaraan storen, maar we houden natuurlijk rekening met haar positie. Ook Remy de kok is er en begroet ons.

De general manager komt een praatje maken. Hij kent ons. Dat nodigt natuurlijk uit tot de vraag of deze berichten over ons positief waren. Hij schudt natuurlijk ja en ik besluit dit keer niet door te vragen…. Ik vermoed dat we ons niet helemaal als de doorsnee ingetogen gast hebben gedragen. Maar aangezien alle reacties altijd weer positief zijn in onze contacten met de hotel staff, neem ik aan dat deze “gekke Hollanders” toch gewaardeerd worden.