Vrijdag 29 augustus: Doorbraak

Bekend verschijnsel? Die vrijdagmiddagen dat je opeens het licht ziet, je jezelf afvraagt "waarom, waarom zagen we dit niet eerder"? Affijn, ik had me anderhalve dag helemaal door de 180 pagina's functionele beschrijvingen heengeworsteld van ons Mifos systeem, op zoek naar zaken die we juist wel en niet nodig hadden. Bleek dat het laatste hoofdstuk eigenlijk precies beschrijft wat we wél nodig hebben. Vreugdedansjes van Khadija en mij, euforisch gevoel. En in die anderhalve dag hadden we wél het volledige bewijs tevoorschijn getoverd dat dit het wel echt was.

Misschien was het de lunch die voor de doorbraak zorgde. Benedicta's Test Crew nam ons mee naar hun vaste plek. De officiële norm voor lunch is 1 uur. Dat hebben we nog nooit gered, want je moet eerst 't pand uit en dan volgt een stevige, warme maaltijd. Zo ook vandaag. Voor het eerst gingen we over straat lopen! Zo'n onwezenlijk gevoel. Ik loop op stand 'nonchalant, handen in zakken, I'm a Local!' We verbazen ons over de enorme bossen rozen (100 shilling, 1 euro dus). Naima, een van de testers-in-spe, pikt nog even een neef op. Draaien een hoek om, steegje in, op binnenplaats onder golfplaten is dan Ons Restaurant. Niet direct terug te vinden in de Lonely Planet, deze plek.



We vinden ons al dapper genoeg dat we daar zijn, dus met 't eten spelen we op veilig: kip. Kip is prima, de bijkomende ugali, een rijstachtige brij, is wat smakeloos. We hebben uitzicht op een gevariëerde kledingkraam. Neef blijkt al een jaar werkloos, na afronding van zijn IT studie. Net zoals de zoon van onze taxichauffeur. Goede connecties, of geld betalen voor een baan is de aangewezen weg.