Een zware, intensieve dag, donderdag 28 augustus 2008

Donderdag stond op de planning ‘Uitleg over fysieke en logische testgevallen’.
Ik ben dus samen met mijn testteam verder gegaan met de uitleg/training over ‘ testen’.
Rond 11:00 waren we begonnen met de training. De training was intensief en interactief.
Rond 13:30 kwam Bart de trainingzaal binnen stormen. Hij keek me heel hongerig aan en wilde gaan lunchen…
Rond 13:40 zijn we gaan lunchen. Daarna ging ik weer verder met het testteam.
Het kostte me enige moeite om de mannen aan de praat te krijgen. Ze waren in het begin heel rustig. Ik besloot om ‘ hands-on’ oefeningen te doen met de mannen. Dit zorgde ervoor dat ze actiever werden. Gelukkig begonnen ze vragen te stellen en discussies aan te gaan met elkaar. Kijk, dat wil ik zien! Na enige tijd kon ik aan de mannen zien dat ze echt moe zijn.
Niet alleen de mannen waren moe aan het einde van de dag. Ik was gesloopt!

Vandaag gaan we verder met de training. Het wordt dus weer een zware en intensieve dag. Ik kan niet wachten!

Donderdagochtend was 't moeilijk om de switch te maken van de indrukwekkende groepbijeenkomst naar de rationele werkelijkheid. Vele beelden, vragen en emoties spookten nog door mijn hoofd. Nu was het tijd om rationeel te gaan bepalen wat we in onze "light" versie van het systeem wél zullen gaan ondersteunen en wat niet. Da's knap lastig. Dus ben ik samen met Khadija, de directeur, een spreadheet aan het maken waarin we stap voor stap beoordelen wat er wel en wat er niet in komt. Donderdagavond heb ik hier nog aan doorgewerkt. Vervolgens gaan we dit aan betrokken personen voorleggen.


Hier is nog een voorbeeld van een van de vrouwen van de "Happy Mothers" leengroep. Zij is al weer een stap verder dan de vrouw die in haar eigen huis kookt; ze heeft al een apart winkeltje. Haar droom is om een wholesale business te gaan starten en dus aan andere winkels te gaan leveren. Werkkapitaal is daarvoor een belangrijk startpunt, waar ze haar lening op wil gaan richten. Via de Happy Mothers groep zal ze ook wat training krijgen over bedrijfsvoering, boekhouding en dergelijke.

Benedicta en ik beginnen al aardig gewend te raken aan de wijze van werken hier. De grote verbazing over het straatbeeld hebben we al achter ons gelaten. Zonder overmoedig te worden en onnodige risico's te nemen, vinden we onze weg in veilige winkelcentra. Heerlijk om zelfstandig rond te lopen. Zaterdag hebben we met de andere Nederlandse projectpartners een kleine safaridag; pal ten zuiden van Nairobi ligt immers het Nairobi National Park. Benieuwd wat we daar te zien krijgen!

Een dag om niet te vergeten…. Vervolg van het verhaal van woensdag 27 augustus 2008

Onze hele trip gaat grotendeels om deze dag.
We werden vroeg in de ochtend door de chauffeur opgehaald en naar het kantoor van Adept Systems gebracht. Op kantoor waren de directeur van Adept Systems en twee andere partners aanwezig. We gingen met 7 man in twee auto’s naar KEEF om de vrouwen in verschillende groepen te ontmoeten. In het kantoor van KEEF werden we in 3 verschillende groepen verdeeld en ieder groep ging met een Loan Officer mee om de vrouwen te ontmoeten. Dit is voor ons natuurlijk een bijzonder gebeurtenis, omdat we de vrouwen gaan ontmoeten die het geld (loan) krijgen om een business te beginnen.

Ik mocht samen met een van onze partners en de directeur van KEFF naar één van de 246 groepen die er zijn.
Onderweg naar de groep kon ik het niet laten om wat vragen te stellen.
‘ Hoe is KEEF eigenlijk ontstaan?’ vroeg ik.
Daniel vertelde het verhaal over hoe hard zijn moeder moest werken om hem en zijn 6 andere broers en zusjes te verzorgen. Na zijn opleiding had hij besloten om iets voor vrouwen te doen. In 2005 is KEEF van de grond gekomen. Nu werken er 12 Loan Officers in 2 vestigingen.

Het bezoek aan de vrouwen was bijzonder. We kwamen aan in een Katholieke kerk en daar betaalde Daniel 100 shilling om een kerkzaal te kunnen gebruiken. De 18 vrouwen in de groep die we bezochten waren allemaal op tijd aanwezig. Als je als groepslid te laat komt, moet je een boete van 50 shilling betalen. Dit was natuurlijk een motivatie om niet te laat te komen.

De bijeenkomst begon met een uitleg over de procedure van Micro finance, vervolgens het innen van geld, het uitdelen van leningen en ze eindigden met een gebed. Het viel me op dat de vrouwen heel veel respect voor Daniel hadden en ze waren heel gedisciplineerd. De vrouwen luisterde aandachtig en deed wat Daniel hun vroeg. De voertaal was hun lokale taal, dus ik kom helaas het hele verhaal niet volgen.
Wat me ook opviel is dat de vrouwen echt een groep zijn en de interactie tussen die vrouwen was heel bijzonder.

Je kon aan de vrouwen zien hoe hard ze bereidt zijn om te werken om voor hun gezinnen te kunnen zorgen. Hoe bereidt ze zijn om ervoor te zorgen dat hun kinderen eten en een goede toekomst kunnen krijgen.
Dit is voor mij een motivatie om een bijdrage aan dit project te leveren.
Het was een dag om niet te vergeten!

‘Every little bit helps!’

Onvergetelijke dag - 27 augustus

<
Letterlijk een blik in de keuken van Micro Finance, dat hebben we vandaag gezien. Benedicta heeft een groepsbijeenkomst in een kerk meegemaakt, daarover meer in een latere blog. Zelf heb ik de maandelijkse bijeenkomst van de Micro Finance groep "Happy Mothers" meegemaakt, een onuitwisbare indruk. De Happy Mothers, op het platteland in Kiambu, zijn 23 vrouwen van 20 tot 50 jaar die met een lening hun bedrijf hebben gestart.

We waren met z'n allen te gast bij een vrouw die een bonenmaaltijd kookt en verkoopt. Met de lening van EUR 100 wil ze een klein restaurantje/cafe starten waar ze dit beter kan verkopen. In haar huis/slaapkamer zaten we rijen dik om de hele micro finance procedure door te lopen, bijna 2 uur. Een gebed, aflossingsgeld innen, een korte training over hoe verstandig met leningen om te gaan, nieuwe leningen uitgeven. Kijk maar naar de foto's van het straatje van de gastvrouw, haar kookkamer en van de bijeenkomst. In de volgende blogs zal ik nog meer vertellen over deze bijeenkomst.




Daarvoor hadden we om de hoek de kinderen ontmoet. Ze waren natuurlijk erg nieuwsgierig, giechelig, zeker toen ik foto's ging maken en ze liet zien op 't schermpje. Héé, dat ben ik, dat ben jij! Ik was erg ontroerd. De Bloom ballonnen waren een groot succes, tijdens de hele meeting hoorden we buiten het geluid van leeglopende ballonnen.



Ook de Happy Mothers kon ik blij maken, nadat ik eerst mijn grote respect had uitgesproken over hoe ze door keihard werken het lot van hun gezin in handen nemen en verbeteren. Ikea tassen en scharen, Logica pennen en stroopwafels waren praktische cadeaus. Gelukkig konden velen Engels praten en heb ik goed afscheid van ze kunnen nemen.




Veel heb ik ook geleerd over het proces van micro finance, dat we nu verder gaan automatiseren. Genoeg verschillende producten en formulieren om dit tot een flinke uitdaging te maken. Bovendien hebben we de vrouwen gevraagd wat ze er van dachten om in de toekomst per SMS te gaan betalen. Nou, dat vonden ze een prima idee; de meeste hebben een mobieltje en het M-Pesa SMS betaal systeem is hen niet onbekend. Het zou een hele hoop kostbare werktijd schelen en hun reis van 5 km. lopen naar de bijeenkomst veiliger maken. Werk aan de winkel dus!

Dinsdag 26 augustus

Vandaag was onze tweede projectdag. De dag verloopt weer volgens planning. Het is niet te geloven. De chauffeur was weer op tijd. Vol goede moed hadden we ons voorgenomen 4 nieuwe Swahili woorden te leren. Gingen we die uitproberen, bleek dat we de iets te informele versie hadden opgepakt. En dat “Jambo”, wat ‘hallo’ betekent, is ook de foute kreet; die kost je namelijk veel geld. Alleen toeristen zeggen dat, dus die mogen de toeristenprijs betalen. Overigens is ’t vandaag voor ’t eerst gelukt om de taxiprijs naar beneden te krijgen. Zo houden we nog meer over van ons budget.

Altijd in voor een prettige verrassing, kregen we vandaag bezoek van een Brit, die in Kenia als eerste mobiel betalen voor micro leningen mogelijk gaat maken. Nu is mobiel betalen al gemeengoed in Kenia; 3 miljoen Kenianen maken per SMS geld naar elkaar over via de Vodafone-dochter Safaricom, ze noemen het M-Pesa. Dat aantal gebruikers (waar Rabobank SMS betalen voorlopig nog van kan dromen) heeft de Centrale Bank van Kenia nerveus gemaakt en geleid tot een vriendelijk verzoek aan Safaricom of ze een bank licentie willen aanvragen. Komende maandag gaat het initiatief van deze Brit live, allemaal zijn we benieuwd. In de toekomst zouden we namelijk ook vanuit ‘ons’ Mifos systeem zoiets mogelijk willen maken.

Tijdens die vergadering liepen één voor één de testers waarmee we moeten gaan samenwerken binnen. Khadija, directeur van Adept Systems vertelde ons dat er een nieuwe tester erbij komt. Hij werkt voor een ander bedrijf en hij zal Adept Systems helpen met de testvoorbereiding en testuitvoering. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde natuurlijk! Ik was erg blij dat er een tester erbij kwam.
Wat me wel opviel is dat de testers waarmee ik moet gaan samenwerken niet ‘ echte’ testers zijn. Het zijn voornamelijk ontwikkelaars, die nu de rol testers krijgen. Ze gaan geen systeem of Functionele specificaties ontwikkelen, ze gaan alleen testen. Ontwikkelaars die gaan testen! Dit is natuurlijk een uitdaging voor mij om met deze mensen te gaan werken.

Omdat ze niet veel over testen weten, zijn we vandaag begonnen met een korte training over testen. Samen met Bart hebben we het V-model uitgelegd. Aan de hand daarvan hebben we de testfases, testcondities en testcases besproken.

Rond 12:30 zijn we gaan lunchen. De lunch was heerlijk. We hebben lekkere frietjes en sandwiches in de Sirkit mall gegeten. Zulke lekkere frietjes hebben we in Nairobi nog niet gehad. We waren erg blij met de lunch. In deze mall hebben we even voor ’t eerst zelfstandig rondgelopen in Kenya, zonder chauffeur of directeur. Wat een heerlijk vrij gevoel! En toch wel veilig, want goed bewaakt.

Daarna ging het helemaal fout met Bart. Siësta! Maar dat zat er niet in. We gingen verder met onze test training. De vier testers zijn redelijk rustig en zeggen heel weinig. Testers ‘ back home’ zijn kritisch, stellen veel vragen en zien alle fouten. We hebben een oud functioneel ontwerp van Mifos erbij gepakt en geprobeerd testcondities en testcases te maken. Een goede oefening voor onze Keniaanse partners. Dit zorgde voor de nodige discussies tussen de vier testers. Kijk, daar zat ik op te wachten.

Tegen 19:30 zaten we nog steeds op kantoor. Wat een lange dag. Het wordt we tijd om naar het hotel te gaan en om uit te gaan rusten. Morgen een bijzondere dag: we reizen naar een van de Micro Finance organisaties waar we ’t allemaal voor doen; we gaan de manager, loan officers (medewerkers) en de deelnemers ontmoeten. Dat worden veel indrukken en veel foto’s! En hopelijk ook goede input voor een paar beslissingen die we moeten gaan nemen.

Eerste werkdag, 25 augustus

Een Tanzaniaanse ICT onderaannemer die probeert om voor ’t zelfde geld juist een zo groot mogelijk systeem te bouwen voor ons, terwijl wij ’t zo simpel mogelijk willen houden. Microlening medewerkers die wanbetalingen niet registreren en zo goede sier bij de manager maken, of als er een fout in het systeem is gemaakt de PC laten stuiteren op de grond om te voorkomen dat de manager de fout kan achterhalen. Micro leningen die in groepsverband prima worden afgelost als er alleen vrouwen aan die groep deelnemen, maar juist niet worden afbetaald zodra mannen gaan deelnemen aan de groep. Dit zijn zo maar wat voorbeelden van verrassende verhalen die we vandaag hebben gehoord. Welkom in de wereld van ons Micro Finance project!

Vandaag hebben we onze eerste projectdag gehad, op het kantoor van onze partner. Een bedrijf, opgericht door twee dames, met zo’n 20 medewerkers – ook voornamelijk dames. Eén van deze twee directeuren is onze gesprekspartner voor de komende twee weken. Een bijzondere dame, zeer actief, open en direct. Daar stonden we met ons voornemen om eerst op z’n Afrikaans te gaan praten over ons gezin, onze ouders en andere relatie-versterkende gespreksstof. Binnen de minuut waren we “into business”.

Na een uur hadden we moed verzameld om even niet over business te praten, en alsnog de cadeaus te overhandigen. Nou, die waren zeer welkom! Het Prince2 boek over projectmanagement zal deze avond al worden bestudeerd door de directeur; ze had al de behoefte om er meer van te weten te komen. Ik heb haar gewaarschuwd voor de redelijk taaie kost. De gele Logica USB sticks en badge nekhangers veroorzaakten juichkreten – Nice Colours! Stroopwafels werden bewonderd: hoe maak je zulke dunne laagjes? De Testmanagement boeken oogsten bewondering; geschreven door jullie eigen Logica collega’s? Yep. Schot in de roos, want ze hebben nog helemaal geen formele testaanpak. En het Delfts Blauw bord, nou ja, dat zal wel ergens een plek krijgen.
Na twee uur waren we al helemaal los; we vertelden van onze cultuurtraining en ons ingestudeerde kennismakingsgesprek. “Ha”, zeiden ze met big smile , “we willen wel weten hoeveel vrouwen en geiten je hebt – of nee, in jullie geval, hoeveel windmolens”. Om er aan vast te koppelen dat de Keniaanse president inderdaad twee vrouwen heeft, en we gisteren van de taxichauffeur hadden gehoord dat hij toch wel met twee geiten over de brug moest komen voor z’n huwelijk. Dus zo gek zijn die vragen nou ook weer niet…

De contrasten zijn gewoon groot tussen de verschillende lagen van de bevolking. We werden uitgenodigd voor een lunch, in een shopping mall waar de meeste Nederlandse winkelcentra zielig bij lijken. De directeur stelde vast dat voor de prijs van onze lunch (EUR 20 voor drie personen), vijftig vrouwen zouden kunnen eten. Daarom doet ze dit werk voor Micro Finance; ze declareert maar de helft van haar uren, want ze wil met haar bedrijf deze vrouwen via goede software helpen; software die voor heldere rapporten kan zorgen, daarmee nieuwe financiers kan aantrekken, waardoor weer meer vrouwen in staat worden gesteld om hun eigen bedrijf te starten en het gezin twee maaltijden per dag te verschaffen. Haar eigen winst haalt ze wel uit andere projecten, die minder leuk zijn om te doen.

Nog een verrassing: de dag verliep behoorlijk volgens planning. De chauffeur van directeur was een half uur te vroeg bij ons hotel in plaats van te laat. We hebben zoals gepland gesproken over de dilemma’s waar het project nu voor staat; hoe simpel of volledig het systeem moet gaan worden, wie gaat welke verantwoordelijkheden dragen. Structuur aangebracht in dit complexe vraagstuk; vanuit een aantal invalshoeken hebben we gezamenlijk de vragen in kaart gebracht die we de komende week gaan beantwoorden en zo een onderbouwde keuze en ontwerp kunnen gaan maken. De twee testers-in-spe schoven aan om over de testaanpak te gaan spreken. Eigenlijk zijn ze ontwikkelaars, dus wij vermoeden dat ’t best een kluif gaat worden om daar enthousiaste testers van te maken. Met de Testmanagement boeken in de hand, en aan de hand van Benedicta, gaan ze twee intensieve knowledge transfer weken tegemoet, zodat door goed testen de kwaliteit van het op te leveren systeem met forse stappen vooruit zal gaan.

De dag sloten we af met een bespreking met alle projectpartners inclusief Hivos, waarbij de planning van de komende twee weken vast is gesteld.
Morgen gaan we stevig aan de slag, hands-on: antwoorden laten verzamelen op de gestructureerde vragen, prioriteiten laten stellen en met de testers een concept testplan schrijven.

Eén dag vakantie – Nairobi, 24 augustus

“Fijne vakantie” wensten vele collega’s me de afgelopen week. Waarop ik eerst licht verbolgen, later laconiek reageerde: “we gaan daar wel hard werken, hoor!”. Da’s waar, maar vandaag was het inderdaad vakantie. En hoe! Gisteren zaten we nog stevig opgesloten in het vliegtuig, kwamen we in ’t donker aan en merk je nog niet zoveel van Afrika. Vandaag hebben we ’t wel met volle teugen mogen meemaken.

Hadden we eerst nog een bescheiden programma bedacht; David Sheldrick’s weesolifantenopvang en een shoppingmall voor wat praktische zaken, groeide dat uit tot een indrukwekkende sightseeing. Naast de krokodillenfarm was een park met speeltuin, decor voor bruiloftsfoto’s; om de hoek was het huis van Karen “Out of Africa” Blixen. Succesvol was ook de souvenirjagerij : keramische juwelen gemaakt door een project van alleenstaande voorheen inkomensloze vrouwen, Maasai schild gemaakt door ehh.. waarschijnlijk niet de Maasai. En dat binnen allemaal binnen 7 uur, met een afgematte Benedicta als resultaat. Het Noordzee-koude zwembad friste me weer op.


Alle bezochte locaties waren bewaakt en derhalve veilig, zodat we ons geen moment onveilig hebben gevoeld. Ook voor de veiligheid, en voor het gemak, hadden we een taxichauffeur voor de hele dag. Met enig schuldgevoel, want hij had zich los moeten maken van zijn kerkdienst waarin hij net zijn lesprogramma voor de kinderen had afgerond. Kerkdiensten duren een groot deel van de dag, worden massaal bezocht in de overal vindbare kerken; vanuit ons hotel hebben we de keuze uit drie grote gemeenschappen. Hopelijk kunnen we volgend weekend daar iets van meemaken; we zijn er welkom.

Naast de kerken zie je vele contrasten. Billboards voor de nieuwste LG Viewty telefoon naast een grote sloppenwijk. Het straatbeeld voldoet aan de verwachtingen: chaotisch. Inhalen met je Toyota doe je vrolijk over de vluchtstrook – een rode zand/rotsweg met een helling van 20%. Baboons toeter je van de weg af. Overal langs de weg lopen mensen of staan te wachten op Matatus, de busjes, waar je ook lekker aan kan hangen als ze een beetje vol zijn. Maar het zijn niet de beelden van Afrikaanse kinderen die je met inzamelingsacties ziet; kleding, zeker op zondag, is vaak mooi, mensen zien er op ’t oog gezond en blij uit. Logischerwijs zal dat in de sloppenwijken en op het platteland anders zijn – de doelgroep van ons STAR Micro Finance project.

En ja, het Delfts blauw is heel aangekomen, stroopwafels zijn ongeplet en de kamer heeft internet. Met als lastige eigenschap dat hij alleen homepages laat zien en geen doorklik mogelijk maakt en nu helemaal plat ligt,dus deze blog publiceren we maar overdag vanuit kantoor en voegt Benedicta nog alles toe wat ik vergeten ben en we gaan nog foto's toevoegen. Voor alles is een oplossing te vinden in dit bijzondere deel van Afrika. Maandag start ons project bij onze partner, Adept Systems, om kennis te maken en ons over de planning te buigen; woensdag bezoeken we de eerste Micro Finance organisatie om hun wensen scherper te definiëren. We zien er zeer naar uit. Tot de volgende blog!

-

Amstelveen, donderdag 20 augustus

Dat wordt flink sjouwen! De Logica University heeft twee Prince2 projectmanagement boeken beschikbaar gesteld. Daar zullen onze Keniaanse en Tanzaniaanse projectmanagers veel plezier van hebben (nou ja, professioneel gezien dan). Maar die dingen zijn wel zwaar! Dan schrijven onze Nederlandse testgoeroes wat compacter; Financial Services heeft ons TestManagement boeken meegegeven, ideaal om de Keniaanse testers de context van onze testaanpak uit te leggen. Tussen de bedrijven door hebben collega's me nog stevig geïnformeerd over de pro's en con's van verschillende technische oplossingen voor de te bouwen software en over anti-fraude maatregelen bij het verwerken van alle micro lening gegevens. Heerlijk al die collega's die voor je klaar staan. Echt Logica.

Rijswijk, woensdag 19 augustus

Met volle bagage staan Benedicta en ik klaar om te vertrekken. Niet alleen fysieke bagage zoals stroopwafels, Delfts blauw en USB sticks, ook geestelijk nemen we behoorlijk wat mee. Al een ruim half jaar mailen, chatten en Skypen we met onze partners in Nairobi, geven we adviezen en reviews over plannen en ontwerpen. Het Tropeninstituut heeft ons ingewijd in de omgangsvormen met Kenianen. We hebben de adviezen en methodieken meegekregen van het Bloom STAR team van zo’n 15 Logicanen uit het hele land, van Maastricht tot Arnhem; infrastructuur specialisten, Java ontwikkelaars, functioneel ontwerpers, testers, project managers en –officers en verdere specialisten. Fantastisch om zo’n groep bijeen te zien komen en ieder z’n bijdrage te zien leveren. Zelf wil ik al langere tijd meer maatschappelijke relevantie in m’n werk stoppen, dus dit is een uitgelezen kans.

Dit is de eerste reis voor het Bloom STAR project, dat een jaar geleden begon als een idee in Logica’s Innovatiefunnel. Dat idee was: zouden wij als Logicanen, met al onze ICT en (banking) business kennis, voor goede gratis Open Source software kunnen zorgen waarmee Micro Finance organisaties hun werk efficienter kunnen doen en verder kunnen groeien? Geholpen door collega’s van logica Financial Services hebben we dit idee uitgewerkt, getoetst en tot een Bloom project weten om te buigen. Dergelijke Open Source software bleek al te bestaan; het heet Mifos. Grameen, de organisatie van Nobelprijswinnaar Mohammed Yunus, heeft dat laten bouwen. Gelukkig maar, want er was een gift van USD 3,5 miljoen van eBay oprichter Pierre Omidjar voor nodig om Mifos op te tuigen. Da’s een orde van grootte die het Bloom budget toch lichtelijk ontstijgt. Nog een geluk was dat onze Bloom partner Hivos reeds een project op Mifos vlak was begonnen, samen met KPN, gericht op Oost Afrika. Een gespreid bedje.

Wat gaan we nou doen? Benedicta en ik gaan in Nairobi onze partners Adept Systems en e-Fulusi verder helpen. Zij gaan er voor zorgen dat Mifos ook op een bijkantoor kan werken, zonder internetverbinding met het hoofdkantoor van Micro Finance organisaties. Ook zorgen ze voor een goede samenwerking van Mifos met boekhoudsoftware. Volgend jaar gaan ze dit implementeren bij een aantal Micro Finance organisaties in Kenia en Tanzania. De komende twee weken gaan we samen in detail afbakenen wat bij deze software uitbreiding nu wel en niet nodig is en hoe de planning er precies uit gaat zien; wie gaat wat wanneer doen. Collega Benedicta richt zich op het testtraject, om de testers van Adept Systems en e-Fulusi te helpen met opzetten van het testplan en gestructureerde functionele en acceptatietests.

Kenia is een bijzonder land om heen te gaan, zeker nu. Enerzijds is het al lang een van de best presterende Afrikaanse landen; Nairobi is de grootste stad tussen Cairo en Johannesburg, ook al is ’t pas 100 jaar oud. Het meemaken van het leven daar zal grote indruk op ons maken. Kenia is geliefd bij toeristen om z’n wildparken en stranden. Tegelijk liggen de verkiezingsrellen van begin dit jaar nog vers in het geheugen. Die rellen zijn nu over, de regering van nationale eenheid is gevormd. Blijft over de ‘normale’ onveiligheid op straat door criminaliteit. Daarom nemen we goede voorzorgsmaatregelen; niet zo maar over straat lopen (en zeker niet met m’n spiegelreflex camera, helaas…), zeker niet ’s avonds, alleen taxi’s van het hotel gebruiken enzovoort. De prikken tegen onprettige ziekten hebben we al gehaald. We hopen vooral van ’t mooie en goede te gaan genieten!

De Rough Guide, Swahili phrasebook, internet, bevriende Kenia-gangers en vooral ook de training door het Koninklijk Instituut voor de Tropen hebben ons al een hoop leuke kennis opgeleverd. Zo noemen Kenianen 6 uur ’s ochtends ’12 uur’ aangezien het hele jaar door dan de zon opkomt. Moeten we dus wel altijd checken welke tijd ze bedoelen. Het Swahili heeft als pluspunt dat je ’t als Nederlander kan uitspreken zoals ’t er staat. Toch gaan we ’t in twee weken niet onder de knie krijgen; één (werk)woord kan een hele zin betekenen: “anatupikia” betekent hij-nu-ons-kookt-voor. Da’s een leuk cryptogram. Vlakbij Nairobi ligt het Nairobi National Park; kan je in één oogopslag de wolkenkrabbers van Nairobi én de lange nekken van giraffen zien – in het wild, dus. Daar zullen we zeker ’t weekend gaan kijken! De hitte zal wel meevallen door de hoge ligging van Nairobi: 1.500 meter. Mogen we dus keurig in (mantel)pak naar kantoor toe, geen Hawaiishirts of zo. Enne, niet vreemd opkijken als we elke dag vrolijk de handen van onze Keniaanse projectcollega’s mogen schudden.

Zaterdagochtend 23 augustus vliegen we, tot net onder de evenaar. Dan hopen we jullie snel met behulp van de beloofde internet verbinding op de hotelkamer van onze eerste indrukken op de hoogte te stellen. En melden of die 10 pakken stroopwafels ongeplet zijn aangekomen of dat delfts-blauw-bord-met-molen een 3D puzzel is geworden; de USB sticks, daar maak ik me geen zorgen om!

De voorbereiding, Woensdag 20 augustus 2008

Het project
In samenwerking met Hivos en KPN is het ‘Star project’ in Oost-Afrika gestart. Het doel is een aantal Micro Finance Organisaties te helpen om efficiënter te werken. Door deze geldverstrekkers te professionaliseren kunnen ze effectiever hun doelgroep ‘de leners’ bedienen. Leners zijn voornamelijk vrouwen uit Oost-Afrika die dankzij een lening een eigen bedrijfje kunnen starten. Op die manier krijgen ze de mogelijkheid om hun levensomstandigheden te verbeteren en hun kinderen en dorp verder te ontwikkelen.
Er bestaat al een Open Source systeem genaamd Mifos, (www.mifos.org) maar deze is nog niet optimaal geschikt voor de kleinere Micro Finance Organisaties. Logica gaat een aantal lokale Afrikaanse ICT ondernemingen helpen om de Mifos software geschikt te maken voor kleine Micro Finance Organisaties. Ook ondersteunt Logica deze ICT ondernemingen bij het hele ontwikkel- en implementatietraject. Uiteindelijk is het de bedoeling dat na de implementatie de ICT ondernemingen voldoende ervaring hebben om zelfstandig Micro Finance Organisaties te helpen om efficiënter te werken met deze software.

In the beginning ….
‘ Ga ja echt naar Kenia voor het project Bloom? Gaaf zeg! Wanneer ga je? Met wie ga je? Wat ga je daar doen? Hoelang blijf je? Oh wacht, hoe kom je eigenlijk aan zo’n leuke opdracht? Ik wil ook naar Kenia’ Ja dat waren de vragen die een collega aan mij stelde toen in aan haar vertelde dat ik voor het project Bloom naar Kenia ga.
Ja, ik ga echt naar Kenia voor het project Bloom. En het is inderdaad heel erg gaaf. Ik wilde altijd al iets voor het project Bloom betekenen. Mensen helpen met de klein beetje kennis die ik heb, zit nu eenmaal in mijn aard.

Mijn ouders komen oorspronkelijk uit Ghana, dus heb ik affiniteit met Afrika. Ik wilde altijd al iets voor Afrika betekenen. Dit is voor mij een goede kans en gelegenheid om dat te doen.

‘Hoe kom ik eigenlijk aan het project ‘ Star’ ?’ Ik zal het je vertellen.
Op de site van Bloom zag ik dat ze opzoek waren naar diversie expertises die een bijdrage willen leveren aan het project STAR.
De focus lag deze keer dus niet in India, maar in Afrika, te beginnen met Oost Afrika. Zonder te twijfelen belde ik Bart de Rijk (project coördinator vanuit Logica) op. Ik gaf aan dat ik heel graag een bijdrage wilde leveren aan het project. We hebben een kleine halve uur aan de telefoon gehangen en ik was nog enthousiaster dan ooit. Na onze eerste ontmoeting met alle leden van het project STAR in Amstelveen, werd besloten dat een test analist samen met Bart de Rijk naar Kenia zal reizen om het project en het testtraject te begeleiden en te ondersteunen.
Ik werd door Bart opgebeld of ik mee zou kunnen gaan om het testtraject te begeleiden. Zonder na te denken riep ik ‘ JA natuurlik, heel graag’! Daarna leek alles heel snel te gaan.

Bezorgde familieleden
Op 28 juli 2008 las ik het volgende op nu.nl: ‘AMERSFOORT - Vijf Nederlandse vrouwen in de leeftijd van 17 tot 25 jaar zijn tijdens een werkvakantie in Kenia afgelopen donderdag verkracht door een groep van zo'n tien Keniaanse mannen.’

En ja hoor, mijn telefoon ging en het was mijn moeder (zij woont in Amerika) met de vraag ‘ weet je zeker dat je naar Kenia wil gaan? Heb je gelezen wat er met die Nederlandse vrouwen zijn gebeurd? Misschien moet je bodyguards hebben….. Ik begreep dat mijn moeder bezorgd was. Ik had haar beloofd dat ik in een beveiligde omgeving zal blijven, ’s avond in mijn hotel zal blijven en niet op straat zal gaan zonder begeleiding.
De verkiezingsrellen van het begin van het jaar is een discussiepunt wat nog niet volledig afgesloten is, om die reden is mijn familie een beetje bezorgd. De rellen zijn wel over, maar het is redelijk onveilig in Kenia, voornamelijk in Nairobi, waar we zullen verblijven.
We hebben wel voorzorgsmaatregelen genomen.

Preparation …..
Na een aantal meetings, email uitwisseling met de projectleden in Kenia en alle andere betrokkene partijen en voorbereidingen is het bijna zo ver om ‘ the big trip’ te maken.
De voorbereidingen bestaan uit:
- het lezen van de FO die de projectleden uit Kenia hebben opgestuurd
- het opstellen, vertalen en verzamelen van templates die relevant zijn voor het project
- het verzamelen van testmanagement boeken
- bezoeken van websites
- langs de GGD voor een vaccinatie. …… L Dit is minder leuk!
- Kado’s kopen

De angstaanjagende vaccinatieprik
Op 12 augustus 2008 heb ik drie vaccinatieprikken gehaald. Dat was voor mij niet echt fijn. Ik ben niet echt dol op prikken. Maar goed, ik ben er gelukkig doorheen gekomen. Ik ben bijna flauwgevallen, maar ik heb het overleefd.

Culture awareness training
Maandag 18 augustus hebben we de training ‘ Culture awareness gevolgd in Amsterdam. Deze training werd verzorgd door KIT (Koninklijke Instituut voor de Tropen). De training bestond uit twee delen. Het eerste gedeelte werd verzorgd door een trainer van KIT en was een heel algemeen deel over Kenia.
Het tweede gedeelte was inhoudelijk wat zwaardere en spannender. De training werd verzorgd door een Journalist uit Kenia.
Na de training had ik een beter gevoel over ‘ the big trip’ en de veiligheid in Kenia.

De laatste puntjes op de i
20 augustus 2008 heb Bart en ik in Rijswijk afgesproken om de laatste puntjes op de i te zetten.
We hebben onze planning voor de komende twee weken samen doorgenomen en naar onze partners (Adept Systems en e-fulusi) in Kenia gemaild.
We hebben ook naar ons ticket gekeken en het was ons opgevallen dat we in het vliegtuig niet naast elkaar zitten. Dit heeft Bart snel gefikst door naar KLM te bellen.

The last thoughts…

Ik vind het zo spannend en leuk dat we iets kunnen betekenen voor de mensen in Afrika.

‘Sharing the problem is half the solution, sharing the power of knowledge… ‘