Thuiskomst

De laatste dag op kantoor was een tamelijk rustige dag. Jaap heeft de laatste wijzigingen doorgesproken met Mahender en Raju. Mahender heeft de laatste stabiele versie gekregen en daar kan ie wel mee aan de slag om de gegevens van de diverse mandals van het district Rangareddi in te voeren. Jaap vult nog de documentatie aan met de laatste wijzigingen die zijn doorgevoerd. Qua programmeren zijn dat nog heftige wijzigingen dus ik (Pieter) kan de eerstkomende dagen nog flink vooruit. En afgezien daarvan is er ook nog een flink aantal onderdelen waar we niet aan zijn toegekomen en die dus in een vervolgproject mogelijk nog opgepakt kunnen worden.

Om 6 uur nemen we afscheid van de mensen van het kantoor. Maar de meesten zijn al aan een vroeg weekend begonnen. Met enige weemoed verlaten we het pand. We laten ons terugbrengen naar het hotel. Het is nog redelijk vroeg dus we maken een wandeling in de omgeving. Veel leven op straat; handel in van alles: fruit, reizen, koffers, matrassen. Het is warm, de avond begint te vallen en het is het ultieme azie-gevoel van rond te lopen in een orientaalse plaats ver van huis.

In het hotel eten we ons laatste diner maar beiden hebben we niet veel honger. Een combinatie van toch enigzins aangedane ingewanden en de onrust van het vertrekken. Na het diner verschijnt al snel Brahman in de lounge van ons hotel die ons met een chauffeur naar het splinternieuwe vliegveld van Hyderabad gaat brengen. We komen tegen 11 uur aan op het vliegveld. Het is er een gekkenhuis maar dat blijkt voornamelijk te maken te hebben met het feit dat het de laatste dag is de mensen gratis kunnen rondkijken. Wanneer we uiteindelijk in de vertrekhal van het vliegveld zijn dan is het heerlijk rustig. Het inchecken verloopt vlot hoewel we nog twee keer terug moeten omdat men toch vergeten is om ons een aantal noodzakelijke formulieren en veiligheidstags te geven. Na de controle door de security staan we dan in het fonkelnieuwe taxfree-deel van het vliegveld. Zo nieuw dat veel nog niet open is. Hoezo? Was het dan zo'n verrassing dat het vliegveld open zou gaan? In ieder geval is er koffie te krijgen en we brengen enkele uren door op de stoelen in de buurt van de gate waar we gaan boarden. Het boarden begint om tien voor 3. Alles verloopt vlot en op de geplande tijd van 3:35 uur (ja, 's nachts... of eigenlijk heel vroeg 's ochtends) vertrekt het vliegtuig. De vlucht is melig en de 9 uren duren lang ondanks de prima verzorging door de stewardessen en stewards.
We komen een half uur te vroeg aan op schiphol nl rond half 9. Een kwartier later staan we al op onze koffers te wachten en zelfs die zijn er snel waardoor we al voor 9 uur door de beroemde deuren lopen die ons weer verbinden met Nederland. Daarmee komt een einde aan een bijzonder verblijf in een bijzonder land. India. Voor een bijzonder Logica-project: Bloom. We zullen er nog vaak aan terug denken.

De laatste loodjes

Donderdagavond. Vandaag was de voorlaatste dag hier in India. De dag stond voornamelijk in het teken van een demo die Jaap gaf voor een groepje van 7 Indiërs. En die hingen aan z'n lippen. Het riep veel reacties op en dat was goed.
Toen wij om half 7 vertrokken namen we afscheid van Raju omdat hij morgen niet op kantoor is (een druk baasje dat veel op de regionale kantoren is). Hij schudde ons met veel dankbaarheid de handen. Vaak is ie een beetje terughoudend en bescheiden maar uit dit afscheid was te merken dat hij erg waardeerde wat we gedaan hebben en dat ie vol vertrouwen uitkijkt naar wat er nog gaat gebeuren.

Morgenochtend pakken we de koffer in en checken we uit bij ons hotel. Bij MV Foundation gaan we proberen om online in te checken voor onze vlucht. Zou mooi zijn als dat lukt want op het nieuwe vliegveld van Hyderabad, dat pas 1 week open is, kan het nog wel eens chaos zijn, lazen we in de kranten. We hebben gelukkig tijd genoeg want als alles volgens schema gaat vliegen we rond half 4, 's nachts dus... Hopelijk is er wat te zien op het vliegveld en, nog belangrijker, zijn er plekken waar we wat kunnen zitten en hangen om de tijd te overbruggen. Ik zal het nog in een volgend weblog melden.

Werkweek

Maandagavond. In ons thuisland wordt nog volop pasen gevierd. Wij waren echter vandaag 'gewoon' aan het werk. Na 3 dagen lijkt er eindelijk een eind gekomen te zijn aan de regen hoewel het in de loop van de middag alweer begon te dreigen. Vandaag was een productieve werkdag. Belangrijk was dat Jaap veel met Mahender en Raju heeft afgestemd en dat ons systeem ook op een van de machines hier heeft gedraaid. In plaats van Office 2003 werken ze hier met Office XP (ofwel Office 2002). Dat leverde gelukkig geen compatibiliteitsproblemen op.

Gisteren toen we ons uitstapje gepland hadden regende het de hele dag. Ons plan om naar het fort te gaan hebben we dus maar laten varen. In plaats daarvan hebben we ons naar het Salar Jung Museum laten brengen. Salar Jung III leefde hier in de 19e eeuw (de Salar Jungs waren Prime Ministers van de Nizams) en heeft de hele huidige collectie van het museum bij elkaar verzameld. Die collectie is op zich erg interessant (we hebben er 3 uur rondgelopen) maar je wordt wel een beetje treurig van de manier waarop het wordt tentoongesteld. Het doet nogal stoffig en slecht onderhouden aan. Neemt niet weg dat het er erg druk was. Veel gezinnen met kinderen. Waarschijnlijk allemaal hierheen gevlucht vanwege het weer.
Na het museumbezoek kunnen we niks meer bedenken dat we met deze regen zouden kunnen doen. Er zijn meer musea maar die zijn minder interessant en we zijn behoorlijk verzadigd. We laten ons nog even langs de Chaminar rijden, Hyderabad's landmark. Ik stap snel even uit om een foto (zie boven) te maken en daar blijft het bij. Het monument is gebouwd door Mohammed Quli Qutub Shah in 1591. Daarna laten we ons terugbrengen naar het hotel. Een beetje een melig einde van onze vrije dag.

Dinsdagavond. Weer een succesvolle werkdag. Jaap heeft Mahender achter de laatste versie van ons systeem gezet om hem er mee te laten werken. Mahender heeft het meteen te pakken. Een intelligente en leergierige man. Leuk om te zien dat er ook al mee gewerkt gaat worden ook al is het nog in een jong stadium. Ik ben bezig geweest met het consolideren (samenvoegen van de gegevens naar districtniveau) en ook dat liep lekker vlot.
Verder weinig nieuws. India begint al bijna 'gewoon' te worden. Maar sommige dingen, zoals het verkeer, wennen nooit.

Vrijdagverslag en teruggevonden blogtekst

Vrijdag, laatste dag voor het weekend. Ons systeem vlot goed en ik geloof dat de mensen van MV Foundation er ook wel vertrouwen in hebben.
Morgen is het dus zaterdag en normaal werken ze hier wel op zaterdag maar morgen is het holi-feest. Tot het middaguur loopt iedereen op straat met zakjes verf (of spuiten vol gekleurde vloeistof) waarmee anderen bekogeld/bespoten worden. We zagen de zakjes en spuiten vandaag al overal in de winkels liggen. Dat beloofd wat. Maar ons is 'verzekerd' dat mensen niet ongevraagd worden beklad. Hoewel kinderen zich niet altijd aan die regel houden. Omdat wij het plan hadden om zaterdags te gaan werken blijven we maar voornamelijk op de hotelkamer om daar wat aan ons systeem te bouwen. Hoewel ik het toch niet zal kunnen laten om even een blik op straat te gaan werpen en wat foto's te schieten.
Vanmiddag tijdens ons lunchommetje werden we verrast door een hevige stortregenbui. Die duurde zeker een half uur en daarna was de straat veranderd in een rivier. Daar stonden wij dan in onze lichte zomerkleren. Toch de moed bij elkaar geraapt en de 'rivier' overgestoken om terug te lopen naar het kantoor. Vlak voordat we ons einddoel hadden bereikt kwam er een auto langsrijden die zoveel water deed opspatten dat we alsnog flink nat waren.
Komende zondag zijn we dan gewoon een dagje vrij. We gaan dan naar het fort en een mausoleum en mogelijk nog meer. Daarover later meer.

Ik heb nog wat meer foto's van ons verblijf hier online gezet. Te vinden op:
http://picasaweb.google.nl/pieter.ratering/MeerFotoSVoorBloom

Verder heb ik van Heleen Schoorl (bedankt Heleen!) de vermiste tekst van onze eerste dagen teruggekregen. Voor degenen die dat gemist hadden volgt hier de herkansing. De chronologie raakt een beetje zoek maar zie het allemaal maar als sfeerimpressies.

=== start oude weblogtekst ===
Het is zover. Zaterdagnacht geland (op tijd; alleen het duurde ongeveer een uur voordat de koffers op de band verschenen) en naar ons mooie hotel gebracht. Het inchecken ging snel maar uiteindelijk was het toch half 4 dat we op onze kamers waren. Gelukkig hadden we gehoord dat er voor de zondag niets op ons programma stond. We konden dus een beetje uitslapen.

Zondag hebben we dus besteed aan sightseeing in Hyderabad. Het is geen mooie stad maar zeker ook niet lelijk. We zijn naar het meer gewandeld en hebben daar een poos in het Lumbini Parc zitten kijken naar de langsflanerende gezinnen en stelletjes. Er was af en toe wat bewolking en er stond een behoorlijke bries. Hierdoor was de warmte erg goed te dragen. Daarna nog een witte tempel op een heuvel bezocht.

En vandaag was dus de eerste werkdag. 10 uur werden we hier bij het hotel opgepikt en naar het kantoor van MV Foundation gebracht. Niet op loopafstand dus zoals we hadden gedacht/verwacht maar bijna een half uur door druk verkeer. Op kantoor eerst een klein onderhoud met Raju (de kantoorbaas daar) daarna met anderen en toen mocht Jaap al wat gaan demonstreren wat we totnutoe al hadden gemaakt. Daar waren ze erg van onder de indruk en het sloot blijkbaar goed aan van wat ze hadden verwacht. Dat was dus een mooie opsteker. Daarna was het al bijna tijd om te gaan lunchen. We gingen we met een groepje van 6 man (met de auto want het was niet in de buurt). Er was ook een dame bij die een paar dagen daar op kantoor is en die uit een staat uit het noorden komt . Bij het mooie restaurant bleek al snel dat er nog een extra dame werd verwacht, nl Shantha Sinha, de kleindochter van de oprichter van de foundation die nu bij de overheid werkt (volgens ons is ze een soort staatsecretaris). Ze woont nu in Delhi en was over voor een congres. Een zeer indrukwekkende dame. De voornaamheid straalde er vanaf. Zie wikipedia voor meer over deze dame: http://en.wikipedia.org/wiki/Shantha_Sinha
Allemaal heel speciaal dus. En het eten was helemaal uit de kunst. Na de middag ook nog 'gewoon' wat kunnen werken. Tot half 7. Toen werden we terug gebracht. En morgen worden we om 9 uur opgepikt en gaan we een village en een bridge camp bezoeken. En nog meer. Maar daarover later.
=== eind oude weblogtekst ===

Nog een paar extra foto's

De dag na het bezoek aan de bridge camps

Allereerst een beetje verbazing qua weblog... mijn bericht van 2 dagen geleden blijkt spoorloos verdwenen nadat ik iets kleins wilde aanpassen. Ik zal vanavond maar een schietgebedje doen voor de Indiase goden.

Maar goed, we gaan gestaag door. Gisteren was een interessante dag omdat we een tocht gingen maken langs een private school, een girls bridge camp en een boys bridge camp. We werden om half 9 opgepikt door Mahender die ons deze twee weken begeleidt. We verlieten Hyderabad en kwamen al snel op het platteland. De eerste echte stop was bij een public school in een dorpje genaamd Pamina met ca. 1600 inwoners. Kinderen van 6 tot 12 jaar krijgen daar les. Soort lagere school dus. Omdat er morgen een culturele dag zou zijn hadden een aantal meisjes een dans ingestudeerd en die kregen we natuurlijk te zien. Daarna deed nog een meisje een solodans waarmee de ellende van de kinderarbeid werd uitgebeeld.
De volgende stop was op een bridge school voor meisjes. Hier worden meisjes die uit arbeid zijn gehaald klaargestoomd voor het onderwijs. Hier mochten we even deelnemen aan een rollenspel dat over de Indiase eerste en tweede kamer ging. Onderdeel hiervan was dat alle meisjes zich aan ons voorstelden. Verder nog andere klassen daar bezocht, bijna allemaal in de open lucht maar wel met een dak erboven (voornamelijk voor de schaduw).
Daarna naar een bridge school voor jongens. Het idee is uiteraard hetzelfde maar dit camp kwam mij wel armoediger over. We kregen daar lunch samen met de leraren en de jongens: brood en rijst met saus op een metalen plaat en uiteraard met de vingers eten. Verder een glas 'curd' erbij, soort klonterige karnemelk maar het smaakte goed. Bij het weggaan wilden we nog wat foto's maken en toen brak een prettige puinhoop uit: alle jongens verdrongen zich om op de foto te mogen.
Tenslotte gingen we nog naar Shankarpally waar het hoofdkantoor is waar de gegevens van het district worden verzameld (waar wij dus het programma voor maken). We kregen de hele geschiedenis van de stichting verteld. Het mooie was dat dit bezoek ons goed duidelijk maakte waarvoor wij ons werk doen en hoe belangrijk het is.

De ochtend van het vertrek

[P] Bijna is het zover. De zenuwen zijn onder controle, de koffer is bijna helemaal gepakt. Straks met de trein van Nijmegen naar Schiphol. Om half 11 afgesproken met Jaap en om 12:25 vliegen we naar Hyderabad. Het inchecken hebben we gisteren online al gedaan. Opvallend hoeveel plaatsen al bezet waren.
De laatste paar dagen hebben we hard aan het management informatie systeem gewerkt en we zijn tevreden. Er is nog erg veel onduidelijk en ze willen veel meer dan kan binnen de tijd die ons is gegeven. Maar dat gaan we de komende weken hopelijk afstemmen. We hebben best een indrukwekkend prototype om te tonen.
Het volgende bericht zal vanuit Hyderabad komen. Vreemd idee.

Cultural Awareness

Afgelopen maandag zijn we in het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam geweest. Rond het middaguur werden we opgevangen door Petra van Bloom die ons tijdens een lunch de laatste weetjes vertelde die nog nodig waren voor ons vertrek van komende zaterdag. Verder kregen we nog een tas met cadeaus, deels om in India uit te delen (logica-pennen en -snoepjes), deels voor onszelf (een bloom-muis en een (vertaalde) Indiase roman van Vikas Swarup). Na de lunch werden nog wat foto's van ons gemaakt die gebruikt gaan worden voor de 'bloom-envelop'.

Na de lunch hadden we de zgn. 'Cultural Awareness'. Jolanda leidde de middag in met een verhaal over cultuurverschillen in het algemeen. Daarna vertelde Bob Hoekstra, voormalig CEO van Philips in India, over de Indiase Cultuur en wat je daar kunt verwachten (en ook wat je niet kunt verwachten). Het verhaal van beiden was zeer enthousiast en inspirerend. Een mooie inleiding op de komende weken, denken we.

Een van de feitjes die Bob ons vertelde was over de hindoestaanse godheid Ganesha met zijn olifantenhoofd. Een afbeelding van Ganesha tref je bij deuren en splitsingen omdat hij de reizigers helpt als ze een keuze moeten maken en een nieuwe weg gaan inslaan. Toepasselijker kan het op dit moment volgens mij niet.

Van start

Op maandag 25 februari zijn wij, Jaap Tuinman en Pieter Ratering, begonnen aan onze klus voor Bloom. Aan ons de taak om het begin te maken met het Management Informatie Systeem. Heleen Schoorl en Marko Wilpshaar hebben hiervoor in het najaar van 2007 het vooronderzoek gedaan. Wij zijn nu druk bezig om een prototype te bouwen dat we straks in India bij MV Foundation gaan voorleggen en verfijnen. Een hele klus maar vooral ook een uitdaging.
Via deze weblog zullen we jullie op de hoogte houden van onze vorderingen.