26 februari 2009

Dinsdag

Wanneer de taxi driver me om 7 uur 's avonds komt ophalen, blijkt de motor het niet te doen. Niet alleen de motor van de taxi hapert, maar ook mijn internet ligt er frequent uit, de telefoonverbinding valt weg en mijn linker schoenzool is kapot gegaan. Gelukkig ben ik met Khadija, de baas van Adept Systems, die ochtend gaan lunchen in een groot modern warenhuis. Dit blijkt een van de weinige plekken te zijn waar ik mijn bankpas kan gebruiken om geld uit de muur te trekken. Als een rijk man kan ik Khadija nu op een lunch trakteren. Tijdens de lunch komen we een goede vriendin van haar tegen die jaren in Kenia heeft gewoond en vanavond, als ik het goed begrijp, weer terugvliegt naar haar geboorteland. Lunchen met Khadija betekent vrijwel altijd dat je mensen tegen komt die zij kent. Als een first class business women blijft ze tijdens de lunch haar zaakjes runnen. Tussen de bedrijven door wisselen we allerlei nieuws met betrekking tot de achterban uit.
Het verkeer staat weer muurvast en het is nu half 8 's avonds. Ik heb met Stefan afgesproken dat ik om 8 uur zou skypen om wat werkzaamheden door te nemen. Ik hoop dat ik op tijd terug ben, want ik had ook nog graag gegeten bij de buren. Het is weer duidelijk dat je niet alles kunt hebben. Ik raak er ook steeds meer aangewend om, in afwachting van het eten of de taxi, mij labtop aan te zetten en wat mailtjes te lezen of mijn blog voor te bereiden. Voordat ik naar Nairobi ging ergerde ik me altijd aan mensen die op de meest wildvreemde plaatsen rammen op hun labtop. Hier is men daar blijkbaar aangewend. Bovendien heb ik natuurlijk niets beter te doen. Het zal ook wel iets te maken hebben met gewoon stoer doen. Aan de andere kant staan we zo vaak stil dat ik tijd krijg om mijn gedachten op papier te zetten. Het is ook goed mogelijk dat ik met de dag gestoorder word. Tijd om mijn labtop vrijaf te geven. Tijdens de taxi rit, luister ik naar de radio. Er is iemand met een overslaande stem, zoals je dat ook weleens hoort als mensen uit Suriname zich erg druk maken, die een emotioneel betoog houdt tegen in zijn ogen, ongeoorloofde executies. Later blijkt dat hij een ex politieman is. Voordat ik er erg in heb flap ik er uit dat ik vind dat deze meneer veel weg heeft van een stand up comedian. De taxi driver moet hier erg om lachen. Het zal wel te maken hebben met de spanning die we voelen vanwege het veelvuldig stilstaan. Later blijkt dat alle hoofdwegen geblokkeerd zijn door het bezoek van de president van Iran aan Nairobi. Kwart over 8 arriveer ik bij de buren. Snel de labtop aan en even aan Stefan melden dat ik toch echt even wat moet eten.
Groetjes van Rene.

Geen opmerkingen: